Beni Tanıyın : Küçük Otobiyografi + Sorularınız Pt.I

Merhabalar !

Bendeniz Selma Çiçekdal , 4 Şubat 1993 Trabzon doğumluyum. Annemin büyükbaba Erzurum’dan annanesi tarafı da İran’dan, mecbur göçmüşler Gürcistan’a artık o zamanlarda ne savaşı vardıysa.Neyse efenim sonra Türkiye’deki akrabalar genetik babamla annemin görücü usulü evlenmesine vesile olmuşlar – görücü usulüne tüküreyim- ben 3 yaşımdayken de ayrılmışlar. Şimdi ikisi de başkalarıyla evli. Üvey babamı öz babam olarak görüyorum o yüzden ‘baba’ dediğim zaman ondan bahsettiğimi anlayın, annem de babam da hayatımın her köşesinde bana destekler ve açık görüşlüler.Onların fikirlerine ve varlıklarına her zaman ihtiyacım var.Genetik babamla ilgili bişey sormayın çünkü evli olduğu, yurt dışında yaşadığı ve doğum günlerimizin aynı olmasına rağmen ilk defa geçen sene Facebook’tan kutladığı dışında bi’şeyini bilmiyorum.
Annem tam bir işkolik olduğu için bir süre anneannemlerle büyüdüm, onlar da Tiflis’ten Azerbaycan/Bakü’ye taşındılar dolayısıyla evde Azerice,Rusça,Gürcüce ve Türkçe konuşulurken ben de öğrenmiş oldum – Gürcüce’yi öğretmediler aralarında konuşabilmek için haha. Annemin Samsun’da bir şirkete müdür olarak tayini çıktığında beni yanına aldı, takla atmayı öğrendiğim anaokuluna orda başladım. Yurt dışındaki işlere koşturmaya başladığındaysa yine anneannemlerin yanına gittim ve ilkokula Bakü’deki bir Türk kolejinde başladım 2. sınıfın yarısında Samsun’a dönüş yapmıştı annem ayrılığımız da bitmişti ,bir kaç anaokulundan arkadaşımla aynı sınıfa düştüm. Heh işte burda hayat ‘dünya küçük yavrum’ demeye başladı.Bu arada birinci sınıfa bir sene geç verilmişim ve ikinci sınıfı bi’daha baştan okumuş oldum Türkiye’ye dönünce., Mustafa Kemal İlköğretim Okulu benim liseye kadar arkadaş kavramının temellerini attığım yer oldu. Aslında kalabalık kuzenlerle dolu bir ailede büyüdüğüm için arkadaş edinmek benim için hiç zor değildi o yüzden bir kaç kez sınıf başkanı bile seçilmiştim aralarına yeni girmeme rağmen 🙂

Annemden ayrı büyümek bana çok şey kattı , çekirdek ailede büyüyen çoğu çocuk gibi   ‘tek görüşe,hayat tarzına, belirli kalıp ve ilgi alanlarına’ değil de pek çok farklı şeye küçük yaşta alıştım.Mesela annemin teyzesini kimseye değişmem o da benim gibi Kova burcu ; daha 5 yaşımdayken okuma yazmayı, mutfak perdesinden kendime bikini dikmeyi öğretti, suyun altında da kanatlı canlıların olabileceğini çizdirdi,hikayelere kitaplara ilgi duymamı sağladı.Uyumadan önce dua etmeyi, hem kiliseye hem camiye gidebileceğimi  öğretti.Yemek yaparken mutfağı dağıtmama izin verdi, aynı anda pek çok ilgi alanına sahip olmamı sağlayan kadın oydu.Güçlü durup mantıklı olmayı da anneannemden öğrendim.Bizde ‘gerçekçilik’ kalıtsal anneden kıza geçer.Yani kısacası benim hayatımı şekillendiren anne tarafım ve ailemdeki kadınlar.

İkinci sınıfa başladığımda komşumuz,  Bulgar bir genç hanım İngilizce öğretmeniydi ve okuma yazmayı olduğu gibi İngilizce’yi de okuldan önce öğrendim. Dördüncü sınıfta okulda  dil eğitimi verilmeye başlandığında ben pekiştiriyordum sadece, hatta Rusça’ya çok benzetiyordum o yüzden daha da ilgiliydim.Yanlış anlaşılmasın bu sadece erken verilmiş bir fırsattı ve hayatımın geri kalanında çok işime yaradı, genç annelerin çocuklarına aşılamasını çok isterim erkenden evde eğitim aldırarak.

Velhasıl annem 7 dil biliyordu, uluslararası ticaretle uğraşıyordu ayrıca hukukçuydu, ticareti bıraktığında adliyede yeminli tercümanlık ve sorgu hakimliği tarzı yabancıların bölümünde çalışıyordu. Istanbul’da bir mobilya fuarında babamla tanıştılar , aileler tanıştı , nişanlılık dönemi, düğün derken Kahire’ye taşındık lise son sınıfı açık öğretim olarak okudum çünkü zaten beni Samsun’da tutan birşey yoktu.Hatta açıktan lise okumak dünyanın en rahat şeyiymiş , geri dönüp liseye baktığımda ergenliğin ve çıkarların havada uçuştuğunu,sağlam dostluklar edinilmediğini gördükçe keşke baştan açık liseye gitseymişim diyorum.Bu sadece benim deneyimim , herkes için böyle olmayabilir lise. Bu arada salak gibi dil bölümü değil de sıfır matematiğimle, sırf dershaneden arkadaşım eşit ağırlık seçti diye  aynı sınıfa düşmek için o bölümü seçmiştim. BÖYLE APTALLIKLAR YAPMAYIN.

Babam da iç mimar Türk firmalarıyla çalışıyor ve evimizin olduğu apartmanda showroomu var.Harika ilham verici,sanatkâr  ve hoşgörülü bir insan ayrıca hacı 🙂 Çok temiz kalpli,sakin ve bilge biri.İyi ki hayatlarımız bir araya gelmiş.Onun da eski eşinden,  benimle yaşıt bir kızı var, iyi anlaşıyoruz o annesiyle yaşıyor arada görüşüyoruz,geziyoruz.Kız kardeş gibi değil de yakın arkadaş gibiyiz ; hayat tarzlarımız çok farklı olmasına rağmen kızlar hep ortak nokta bulur ya hani anlaşacak.Kendisi Londra’da Moda Tasarım okudu ve mezun olup geri geldi Kahire’ye ,kendini geliştirmekle uğraşıyor.

Neyse bu kadar ayrıntı bile çok aslında şimdi sizin sorularınıza geçiyorum, tüm yorumlarınıza ve sorularınıza çok sevindim çok teşekkür ederim, gece uyuyamadım bile düşünmekten ve okuyup gülümsemekten . Umarım bu yazımla beni daha iyi tanımış olursunuz.

• Hangi üniversite/bölüm/sınıf/burs ? Ünivesitedeki ilk zamanların? 

Beykent Üniversitesi – İngiliz Dili ve Edebiyatı .Yarım dönem hazırlık okudum iki dinleme sorusunu yanlış yaptığım için. Şuan 2. sınıfı bitirdim. %50 bursluyum. Üniversiteye başladığım gün BU MU LAN YANİ? demiştim.Sandığım gibi değildi yani,dizilerdeki gibi falan sanıyorsanız yanılıyorsunuz, zamanla arkadaşlar güzelleştirdi okulu.Eşofmanla,sıfır makyaj kimseyi umursamadan rahat rahat gittim genelde.Etkilemeniz gereken kimse yok yani okul bütün hayatınız değil eğitimizin bir parçası sadece.Bişeyler öğrenip normal hayatınıza devam ediyorsunuz.Gözünüzde büyütmeyin henüz başlamadıysanız.

• Okuduğun bölümü isteyerek mi seçtin? 

Evet, ama şöyle ; sınava 1-2 ay kala ben Türkiye’ye gitmek istiyorum burda okuyamam dedim.Kahire’deki okullar aşırı pahalıydı ve burs alsam bile bizdeki okulları 2’ye katlıyordu.Annemlere gereksiz yük yaratmanın anlamı yoktu zaten kız kardeşim de yurt dışındaydı yeterince masraflı 2 kız 🙂 Eski arkadaşım İrem , evet o esmer güzeli ev arkadaşım da Beykent’te okuyordu baktım %50 burs diyor ilk tercihimi direk oraya yazdım, o da yurttan çıktı eşyalı bir eve taşındık okula yakın diye.Yol masrafından ve uyku azlığından kurtardık.Açık öğretim son sınıfı dil seçmiştim o yüzden pıt pıt SIRF dil biliyorum diye bu bölümü seçtim, matematik olan hiçbir ders konusuna kafam basmıyor.,

• Neden Istanbul? 

ATATÜRK HAVALİMANI , anneannemlere de annemlere de aktarma yapmadan uçuş yapabilmek için.İster inanın ister inanmayın Samsun’da yaşarken herkesin Istanbul’a gitmek için yırtındığını görüyodum ve anlamıyodum,annemle ettiğimiz seyhatlerden sadece Tatilya var diye seviyordum Istanbul’u. Yaşamak içinse ASLA diyordum.Kızlar aşırı gıcık,yaşıtlarım acayip havalı,soğuk ve materyalisttiler.SİZE İNAT BÖYLEYİM ULAN.Küçük peynir çeşitleri(!) beni soğutmuşlardı Istanbul’dan.Meğersem büyüyüp tek başıma olmam lazımmış,şimdi başka yerde yaşayamam ,trafiğine çok bayıldığımdan değil kimse kimsenin umrunda olmadığından.O yüzden Samsun defterini komple kapattık,ordaki evimizi satışa çıkardık.

• Çocukken hangi mesleğin hayalini kurardın? 

Sahne ve ışıklar olan herşey. Oyuncu olmayı çok istiyordum ama onu da insanların APTAL ve görmemiş,geçirmemiş DAR beyinsiz,vizyonsuz  ellerine verdim. Neymiş efendim 12 yaşındaki kıza kalkıp diyorlar ki OYUNCU OLMAK İÇİN VERMEN LAZIM. Beyinsiz abi bizim millet beyinsiz yemin ederim.Emek ne,eğitim ne , kültür ne? Bihaberler. Tiyatro dersleri alırken bıraktım bu cümleyi duyunca.Siz ilerleyin,sevdiğiniz şeyi yapın.HAYATINIZI BAŞKALARININ DİLLERİNİN UCUNA BIRAKMAYIN.ONLAR KONUŞSUN SİZ YÜRÜYÜN.ONLAR DİLLERİNİ YERLEŞTİRECEK BİRŞEY BULURLAR.DÖNÜP CEVAP BİLE VERMEYİN. Evet az önce bağırıyordum.

• Hayatındaki dönüm noktaları nelerdir? 

Her uzaklaşma. Olduğum yerden ve insanlardan arama ister kilometre bakımından,  ister iletişim bakımından mesafe koyduğum her seferde yeni birşey fark ettim.Spesifik bir dönüm noktası yok o yüzden. Kuşbakışı izlemek ve karar vermek,tamamen objektif kalabildiğim her an ya da kendi iyiliğimi subjektif olarak ele alabildiğim her an daha özgür biri oluyorum diyebilirim.Yani benim için her gitmek daha iyi dönmektir.

• Ergenliğinde saçma sapan birşey yaptın mı? Yaptıysan anlatır mısın.

Yapmasaydım hatayla yanlışın arasındaki farkı öğrenememiş olurdum sanırım, meydanın ortasında bi rock grubu çalarken kafamı sallamıştım ; ama bildiğin headbang! Allah belamı vermesin “sen daha adet olmamış bir ponçik ve tombiksin neden böyle coşmalar!? hangi rock ?? ”  diyemedim o zamanlar haha.Umarım kimse hatırlamıyordur o halimi.Liseye geçerken de kaşlarımı bir erkek kuaförün almasına izin vermiştim.Kaş değil iki tane  iplik  vardı koca kafamda.

• Fobilerin neler?

Heykellere tiz oluyorum.Bakamıyorum gözlerine ama bunu yenebilirim ufak minyatürler yapmaya başladım belki ilerde büyüklerini de yapar tokatlarım “sen miydin beni korkutan” diye . Hiçbir korkunun yenilmez olduğunu düşünmüyorum, üstüne gitmek için kendini eğitmek ve hazırlamak gerek.

• Snapchatin neden mesajlara kapalı ?

Bunu saklayacak değilim, rahatsız edici mesajlar çok geliyordu.VE tüm zamanımı yiyordu annemle,arkadaşlarımla konuşmaya vakit bulamıyordum.Stres altında kalmayı sevmiyorum gerçekten bomba gibi patlıyorum sıkıştığım an.O yüzden kimse “cevapsız bıraktı” demesin diye en iyisi mesaj almamak.Çünkü elimden geldiğince paylaşım yapıp yorumlara ve direk mesajlara yetişmeye çalışıyorum zaten.Sevgilerimiz karşılıklı ancak saygı her zaman bulamıyorum , tüm günümün telefonda kişisel danışmanlık yapmak olduğunu, çiş bile yapmaya hakkım olmadığını düşünen kesimi başka türlü durduramazdım.Ama sizden aldığım snaplerde makyajlarınızı , ojelerinizi , kedilerinizin patilerini görmek beni  çok mutlu ediyordu, bunu özlemiyor değilim.

•  Neşeli ve pozitif olabilmek için ne yapmalıyız bi formülü var mı ?

Var elbette. Dozunda olmak şartıyla umursamamak.Bir konunun üzerinde gereğinden fazla düşünmemek, düne değil yarına odaklanmak.Herşeyi ve herkesi olduğu gibi kabul etmek. Canınızın istemediği hiçbir şeyi yapmama lüksünüzün olduğunu aklınızda tutmak.Önce kendinize önem vermek . Boşuna acil durumlarda önce maskeyi kendize takın demiyor hostesler. İyi olmadığınız zaman kimseye yararınız dokunmaz, o yüzden biraz başkalarını önemsiyorsanız kendinize öncelik vermelisiniz.Mutlu etmeyen şeylerden düşünmeden kurtulmak.  VE İYİ HİSSETTİREN MÜZİKLER DİNLEMEK. Gerçekten ağlak zırlak müziklere gelemiyorum. Canımı sıkan birşey olduğu an playlistime koşuyorum ve sabah 5 bile olsa dans ediyorum.Hop unuttum bile ! Karamsarlık için fazla güneşli dışarısı mevsim ne olursa olsun 🙂 Ayrıca mutluluk sürekli bir his olsaydı mutluluk diye birşey olmazdı ama mutsuzluk tercih edilebilen,sürdürülebilen  bir duygu.Geldiğini fark ettiğim an kaçarım o histen.Şu soluduğum oksijen , iyi şeylere değer günün içine s*çmaya değil

• . Hangi parfümü kullanıyorsun ?
  

Değişiyor , şuanda Ralph Lauren Romance . Givenchy Play , Givenchy Ange ou Demon Le Secret, Yves Rocher So Elixir Bois Sensuel tekrar aldıklarım ve favorilerim olsunlar.

• Ev arkadaşına ne oldu ? 

Mezun oldu benim bebeğim.Benim de fakültem taşındığı için evleri ayırdık mecburen.

• Ojelerfora’nın bir isim hikayesi var mı??? 

Var tabi kii! Seni seviyorum bu arada, bunu soran kadın.Kahire’ye geldiğimde çok sıkılıyordum her dışarı çıktığımda oje alıyordum çünkü her çıktığımda ayakkabı alamazdım.Koleksiyon büyüdükçe odama kapanıp YouTube videoları izleyerek,Pinterest’ten ilham alarak nail art tekniklerini araştırıp, yapmaya çalışıyordum kendimce.Etrafımda artık ojelerimle tanınmaya başlamıştım.Sıkılınca ” ben ojelerimin arasında yüzmeye gidiyorum o zaman ojeler fora! ” demiştim. İsim alırken de bu aklıma gelmişti.Ingilizce açıklarken zorlanıyorum azıcık .Yelkenler fora : unfurl the sails demek ben de Ojeler Fora ‘yı  : unfurl the nails diye çevirmeye çalışıyorum haha kafama göre bi kafiyelimsi.Ojelerini ser bebeğim!

•  Kendini üç kozmetik ürünü ile tanımla

öhm.. hazır mısın?

Ojeler gibi renkli ,rimelin kirpiklere yaptığı gibi sivri ve  lipgloss kadar parlak  haha.Çok mu ileri gittim ?

•  İdealin nedir şimdi geleceğinden ne bekliyor ne umuyorsun?

Hiçbir fırsatı planlayarak elde etmedim, spontanelikten yanayım.Karşıma iyi insanlar ve iyi fırsatlar çıkarsa inşallah sevdiğim işi yürütmek isterim. Ki şuana kadar ne size yazmakla ne de paylaşım yaparak hiç gelir elde etmediğimi de belirtmek isterim.

• Makyaj yapmayı nasıl öğrendin ?  YouTube kanalı açmayı düşünüyor musun?

Annemi ve teyzemi izleyerek ,bizim ailenin süslüleri onlardır.Sonra da YouTube kanallarından öğrendim.Eğitim almadım.Zamanla deneyimlerim ve gözlemlerimle şimdiki kıvamına getirdim bildiklerimi ki hala öğrenmeye açım.

YouTube konusuna gelirsek,size kalitesiz bişey vermeye yüzüm yok.İnsanlar ve YouTube toplumu biraz acımasız , her ne kadar bunun eğitici ve geliştirici olabileceğini bilsem de sadece ‘kendim olmanın’ yetmeyeceğini biliyorum.Dolayısıyla kameram ve bilgisayarım olmadığı için telefonumdan yapacaklarımın beklentisi yüksek olanları hayal kırıklığına uğratmasını istemiyorum.Cesaretim var gelmeye yine de elimde olmayan sebeplerden değil de,  gerçekten bilmediğim sebeplerden eleştirilmeyi tercih ederim,o zaman işte ” heh bu kadın beni gömdü ama haklı elimdekilere rağmen şunu yanlış yapmışım bidahakine düzelteyim ” deyip kendimi geliştirebilirim.

 

Burada bırakıyorum diğer sorularınızı not almaya devam ediyorum part 2 olarak devam edeceğiz, ayrıca bloggerlık konusunda da bir yazı hazırlayacağım başlamak isteyenler için .

Kocamaan sevgiler ve öpücükler .

Selma .